Normal life sets in..

Deze foto wilde ik jullie niet onthouden. In de botanische tuin (afgelopen weekend) hadden ze ook een tulpen tuin met wel heel herkenbare nederlandse kenmerken! (de tulpen ontbraken echter)

Afgelopen paar weken begon de nieuwe indrukken een beetje af te nemen. Niemand had bijvoorbeeld meer last van het eten, bewaker van de dorm kent ons al enz. Maar dat wil niet zeggen dat we stil hebben gezeten maar met name met colleges bezig zijn geweest en met ons afluitende opdracht voor cross-cultural management, een toneelstuk. (Lach niet)

Naast veel geklaverjas in de skybar en in de hotelbar en veel uitstapjes naar bijzonder restaurantjes is er niet veel speciaals gebeurd. De hotelbar hebben we trouwens vaarwel gezegd; het was een mooie plek om te zitten maar te rustig en ze leken onze aanwezigheid niet echt op prijs te stellen. Volgens mij hadden ze liever geen klanten en een rustige avond zonder afleiding.

vrij 5 sept
Vandaag haddenn we de afronding voor Cross-Cultural Management, 3 toneelstukjes. Susie was er ook bij. Ze hadden drie onderwerpen; een huwelijksconsult met een westerse en oosterse consultants, een verkoopgesprek tussen een nederlandse fietsproducent en de chineses overheid. Ons toneelstuk ging over colonisatie van de maan door een fransman, een nederlander en een chinees. De toneelstukjes waren zeer vermakelijk.

's Avonds zijn we naar een hotpot restaurant gegaan. Zeg maar de Chinese manier van fonduen. Om er naar toe te gaan moesten we onder een viaduct lopen. Daar lag een grote hoeveelheid watermeloenen; zeker 30m bij 30 m. Hotpot houdt in dat er een pan met water, peper, kruiden en groenten in het midden van de tafel wordt gezet en in het kokende water moet je dan allemaal gerechten gooien. Joachim onze verstokte vegetarier was niet bekend met het fenomeen. Toen de ober er een hele schaal spek in wilde gooien (wat heel normaal is voor de smaak), sprong hij op en met doodsangst in zijn ogen en al engels, nederlands en frans pratend, stopte hij hem direct. Het was een van die weinige keren dat hij zich moest aanpassen aan de vlees eters, want even later zat de hele pan vol met vlees en dumplings. De garnalen die er later uit konden worden gehaald smaakte helemaal naar vlees. Toch wel een beetje zielig voor hem.

Harry had wat onderhandeld en we kregen een gratis drankje achteraf. En inderdaad toen we weg liepen kregen we een fles heerlijk zoete wortelsap. (Wat moet je daar nou mee?) In dezelfde straat was een karaoke bar. Die werd gerund werd door wat leek een zigeunerfamilie. Dat waren niet de meest gastvrije mensen. Maar karaoke was leuk om te doen. Van de bar konden we lopen naar de Box. Dat was een mooie avond, waarin we de buisjes met alcohol uit probeerden. Aangezien Gerard daar niet zo zin in had, zaten guus, Susie (Duits meisje) en ik de buisjes te drinken. Terwijl Guus en ik lekker aan het ouwe hoeren waren, had Susie een typische Hollandse streek: de buisjes (20) die leeggedronken waren en nog een klein restje vloeistof hadden werden door haar met veel geduld en precisie bij elkaar gegooid. Uiteindelijk had ze maar liefst een derde buisje uitgespaard! Guus en ik schaamde ons kapot. Een van de buisjes werd door Guus aan een Poolse gegeven. Dit vormde het begin van een avontuurtje voor Guus; Later op de avond zou hij bij haar afscheid snel bij haar in de taxi stappen. Achteraf verklaarde hij dat hij dacht dat ze naar dezelfde universiteit zou gaan. Hij zou echter aan de andere kant van Harbin uit stappen... Omdat het in China het niet is toegestaan om zomaar vreemdelingen in de dorm toe te laten moest Guus zich in een registratieboek schrijven. In zo'n dorm moet je dan ook weer iemand van hetzelfde geslacht uitnodigen. Guus schreef zijn naam in het boek en een willekeurig kamernummer. De bewaker keek hem raar aan en de Poolse kon hem duidelijk maken dat de kamer op een vrouwenverdieping zich bevond. Guus streepte zijn nummer door en schreef een andere op. Na dit akkefietje kon hij gewoon naar boven lopen!

za 6
Nadat we lekker uitgeslapen hadden en nog wat aan het doezelen waren kwam Guus met een glimlach die twee keer zo breed was als zijn gezicht binnen lopen. (Er was niks gebeurd) Langzaam wakker wordend zijn we naar de terrasjes gelopen om daar een klein hapje te halen. Gerard had er duidelijk moeite mee en zat er ook niet zo florissant bij: Dit was het moment voor de ultieme uitbrak moment te testen. Een van de eigenaren van de Box had ons een adres gegeven. Bij de Wall-mart vlak om de hoek werden we bestormd door een paar chinezen. Op plaatjes wijzend en met gebaren werden we op een stoel gedrukt. De bedoeling om onze schoenen uit te trekken. Wat nogal vreemd was, want we waren er nog niet uit of we nu in hotel waren of toch iets anders? Natuurlijk keken ze weer raar op van mijn voeten en de slippers die ze konden aanbieden waren te klein. Maar een goed service was het wel.. we kregen ook een handdoekje ten grote van twee washandjes. Maw je kon kiezen of je de voor of achterkant wilde verbergen. Gerard, Guus en ik waren nog steeds in verwarring waren we moesten zijn. We werden de lift in gestuurd en we werden naar de 8de verdieping gestuurd. Constant waren er 5 chinezen, maar elke keer als we we een andere ruimte kwamen werden ze of een deel afgelost.

Maar op deze verdieping kwam eindelijk de bevestiging dat we in een sauna waren; omkleed-mogelijkheden. Maar het was nog onwennig, we zagen niemand omkleden en ook geen naakte mannen. Duw moesten ons nu wel of niet omkleden? Ik kan je wel zeggen dat je je wel lullig voelt om helemaal naakt te staan met zo'n ieni mini handdoekje. En ook hier stopte de Chinese begeleiding niet. We kwamen eerst in een soort grote kapsalon, waar je je kon douchen en er stond ook zeep en shampoo. Zelfs tandenborstels kon je zo pakken. Toen we he daadwerkelijke badhuis binnenkwamen, werd de begeleiding iets actiever. Ze begonnen massage, massage te roepen. We besloten om dit later te doen. Er was een groot zwembad en twee sauna's. Met een dompelbad in de sauna. Die chinezen hebben niet echt begrepen, wat een sauna routine inhoudt.

Na wat te hebben rondgekeken en in de sauna te hebben gezeten liepen we naar de massage tafels. Een nieuw lulligheid momentje was aangebroken; helemaal naakt op je rug liggen in een wild vreemde situatie. De massage begon met een scrub behandeling, de vellen vlogen er af! Werkelijk heel je lichaam werd gescrubt. Een echte 'full body' massage. Na een half uur waren we heerlijk ontspannen en werden we naar de sauna met dompelbad gedirigeerd. De bedoeling was voor Gerard helemaal duidelijk; hij sprong meteen het dompelbad in. Maar... de olie van de massage kwam los en nu lag er op het dompelbad een lekkere olielaag. De 'bewaker' van deze sauna kwam laaiend binnen. Schamend en met onze lach inhoudend vluchten we naar buiten. Even later zagen we de bewaker met een afwasteiltje de drek uit het bad te scheppen. De grap was snel gemaakt: "hij had gefaald en zou vanavond ontslagen worden." Even later hebben we een bad uitgeprobeerd, dat werkelijk te heet was. Het is precies een omgekeerde situtatie als een dompelbad; je lichaam sputtert tegen, maar het is toch heerlijk om koppie onder te gaan. Hadden ze zo'n bad maar in NL! In dit zelfde bad zat een man een peukie te roken en klopte zijn as er vrolijk in uit. Ook zijn filter belandde aan de rand van het bad, de andere aanwezigen zeiden niks.

's Avond zijn we bij de twee huisjes gaan eten, wat goed lukte door de lucky guesses van Guus; we hadden aardappels, groente en vlees. Die nacht zou Gerard 's nachts wakker worden om te moeten overgeven.

zo 7
Relax opgestaan en beetje uitgeslapen. Daarna zijn we (Guus, Gerard en ik) naar Harbin gegaan om wat meer 'feeling' voor de stad te krijgen. We zijn eerst wat gaan eten bij een dumbling restaurant, een aanrader. (Al weet ik niet meer hoe het heet en hoe er te komen, maar het was vlakbij de Sophia kerk) Daarna zijn hebben we de sofiakerk bezocht. Een kleine, maar mooie kerk van de buitenkant dan. Binnen was het duidelijk dat ze totaal geen waarde hechten aan religie en geen gevoel voor enige vorm van heiligheid. Overal hingen foto's aan de muur en er waren gaten geboord in de fresco om verlichting op te hangen. De versieringen van verf waren helemaal afgebladderd en er stonden vitrines met souvenirs in de kerk. Toen we binnenkwamen waren vrouwen zich achter kleden aan het omkleden. Ze gingen als een kerkkoor liedjes zingen; zelfs jingle bells met engelstalig refrein werd uitgevoerd. Wel een beetje raar met 25 graden buiten en een strak blauwe lucht.


Vanuit de kerk zijn we via een park teruggelopen, waar een mini vogeltuin was en een optreden van vrouwen met groen en rode kleren. Vanuit het park naar de Nike/Adidas shop om te kijken of ze daar misschien schoenen voor me hadden, ze hadden er een paar. Om de hoek zat een 'typisch nostalgisch' russchisch theehuis. Dit kan dan wel waar zijn, maar er was niks aan.

Joachim, Pieter en Willian kwamen 's avonds terug en we hebben onze ervaringen uitgewisseld in de skybar.

ma 8
Vandaag hadden we de eerste les over China Politics van Haitoa. Beetje onwennig, want wat zouden de chinzen nu precies wel en niet zeggen en kunnen waarderen. Het bleek dat slechts 50% van de aanwezigen chinezen lid was van de CP. Haitoa was zelf niet lid. Ze beweerde dat de meeste mensen, die nu lid werden het voor de carriere mogelijkheden deden. Ik dacht: "dat is een gewaagde uitspraak." Maggie was erg scherp en beweerde dat zij het ook uit ideology had gedaan en ze beschouwde het als een eer lid te zijn. Harrie bekende makkelijk dat hij het voor zijn carriere. (Later heeft hij zelfs gezegd dat hij helemaal geen politieke aspiraties had) Het was een interessante opening van een boeiend vak.

di 9
!!! karaoke restaurant


wo 10





do 11
dog eten




vr 12





za 13 september





zo 14